Amsterdam 2008

Klaas en Marcel plannen een oriënterend weekend, huren vervolgens een zeilboot in oktober en hebben onvoorstelbare mazzel met het weer. Jan B. meldt zich af wegens koorts en om de buurman te verhuizen. Of zoiets. Vanuit Hoorn wordt met een luxejacht uitgevaren naar Amsterdam, hoewel menigeen nog vreest dat het einddoel Urk is:
Vliegen in Urk de meeuwen hoog,
Dan staan de jongemannen ‘s avonds droog,
Vliegen in Urk de meeuwen laag,
Weinig succes bij de dames vandaag,
Zijn de meeuwen uit Urk verdwenen,
Sluiten de vrouwen wekenlang de benen.

Schipper Alex constateert al snel dat het decadente zeilen wel aan deze groep is besteed. Na een minuut of vijf geeft Ramon het stuur weer over aan de automatische piloot en ook de rest van de groep raakt daarna gedurende het gehele weekend het stuur niet meer aan. De vrijdagavond in Hoorn kan - behoudens het uitstekende diner (met een wat vroeg piekende Sietse) - snel worden vergeten. Jan W. schat dat op voorhand goed in en sluit pas bij het ontbijt aan.

De zaterdag verloopt in uitstekende sfeer met goede en diepgaande discussies over een nieuw op te zetten leergang ‘De goedgelovigheid van een vrouw gaat ten onder aan de hebzucht van mannen’, zowaar wat economiediscussies (Fortis!) en uiteraard een hoop onzin ('krrrrrrrrrrt ijsberg ijsberg krrrrrrrrrrt'). Eenmaal aangelegd in Amsterdam doden we de verloren uurtjes richting stappen met een traditioneel potje Koehandel, onwetend van het feit dat op dat moment naast ons een Schotse tourist van de boot zou vallen en verdrinken. Taxi's brengen ons naar het Leidseplein, alwaar Ramon snel kiest voor het Cooldown Café, en dat blijkt een schot in de roos. Jan W., onvrijwillig aangewezen als ober omdat hij te laat was, sluit direct vriendschap met een (interne) propper[1].

Mede daardoor (?) wordt het een prima avondje. Ramon wil graag met Arthur Numan op de foto ('Hee Ray!!! Geen probleem ik wacht wel effe!!') maar fotograaf Marcel weigert de foto te nemen (‘Heb ik al’). Jan W. bestelt om onbegrijpelijke redenen ook om vijf uur en half zes nog rondjes wodka-jus, waarvan er vermoedelijk acht direct worden weggezet. Het is gelukkig Jan zelf die hiervoor op zondagmorgen de hoogste tol lijkt te betalen. Hans investeert veel tijd in vriendje Klaas, maar kan de schijn van eigenbelang toch niet helemaal wegnemen. En de rest doet zijn ding, als altijd. Hoewel menigeen niet nuchter meer is (‘toeter als een garnaal’), staat iedereen toch zonder al te veel problemen op. De boot is dan overigens al halverwege Muiden. Daar leggen we nog even aan, om vervolgens met een heerlijk zonnetje en een zeer geringe wind terug te zeilen naar Hoorn. Kortom: een top oriënterend weekend.

[1] Een propper is iemand die bij een bar of discotheek mensen probeert over te halen naar binnen te gaan. Tegenwoordig zijn er ook proppers die ervoor zorgen dat, eenmaal binnen, je daar ook blijft. Vooral kapitaalkrachtige mannengroepen van rond de veertig zijn vaak slachtoffer. Excessen komen veelvuldig voor. Een goede propper verleidt kwetsbare potbeheerders tot exceptionele uitgaven, oplopend tot € 158,75 p.p. (€ 1.270/8). Vaak worden deze potbeheerders de meest mooie beloftes gedaan, zoals bijvoorbeeld: ‘Jij kunt ook propper worden’. Een goede propper wenst zijn gasten uiteindelijk als het licht eenmaal aan is een meevallende kater toe. Dat dan weer wel.

Het zon schijnt, maar de wind is nog wel wat fris. Ideaal is dan Hans' all-wheather overhemd.

Hier is Ramon...

En hier is Sietse!

Verrek, is dat Arthur Numan?

En wie is dit, Johan?