Een memorabele dag, deze dag van Jan. Niet in de laatste plaats omdat de vrijgezellendag werd opgeluisterd met de geboorte van Maartje, bijna onder toeziend oog van The Guys. Onverwacht was ook de opening van de dag. Bij de gebruikelijke overval riep iemand 'goedemorgen' en een ander vervolgens 'skinny dip', waarna Jan vliegensvlug in traditioneel witte onderbroek tot ieders verbazing enthousiast op weg ging naar zijn eerste geïmproviseerde onderdeel. In adamskostuum sprong Jan vervolgens bij 9 graden Celcius in het Zuidlaardermeer, in het ondiepste gedeelte, maar toch volledig kopje-onder. Jan's verklaring: 'ik had toch zin in een frisse duik (...)'. Irene dacht er het hare van. 

Marion neutraliseerde haar eerste weeën met 'niks aan de hand', maar het leek beter om het duo toch zo snel mogelijk verlaten. Hup de bus in, die gelukkig door tijdig ingrijpen niet door de vrouw van Chris was omgeruild voor twee auto's. 

Jan werd bij zijn ouderlijk huis in Annen in Schotse kledij gehesen, waar hij de hele dag met geen mogelijkheid meer uit was te krijgen. In het bos verloor Jan bijna alle onderdelen tijdens de 'Forrest Games'. Jan B. gooide zijn boomstam toch wel erg makkelijk meters verder, de door Eddie voor € 1,19 aangeschafte kei werd door Hans technisch beter (en dus verder) geworpen en Jan, toch bekend om zijn veelvuldig op de knieën gaan in menig discotheek, moest zelfs in Johan zijn meerdere erkennen bij het onderdeel Kniebuigingen.  Het opdrukken was helemaal een aanfluiting. Broer Chris (die zich overigens uitstekend heeft ontwikkeld de laatste jaren, maar toch de winst in het Buttiglione-debat met Jan B. niet binnen kon halen) had binnen 27 seconden al meer pushups dan Jan in een minuut.  Alleen het onderdeel Hakken werd van Sietse gewonnen, maar die was dan ook niet aanwezig (...).

Voor de lunch bestelde Jan een heerlijke uitsmijter, maar hij kreeg helaas dezelfde Chicken Tonight prut als 's morgens. Deze keer wel warm geserveerd, overigens. Even daarvoor had Jan in duikpak tot zijn eigen teleurstelling met grote cijfers verloren op de bowling baan. In het verlengde daarvan had hij nog door het centrum van Assen gerend om een onderbroek te ruilen. Jan had bijna zijn geld terug, totdat een 1.78 meter lang groepslid, met zijn hoofd net boven de impulsaankopenbak met washandjes à € 1,19 uitkomend, gelukkig tijdig tegen de veertienjarige caissière riep 'vouw hem nog even open'.  Jan had dit niet verwacht en was blij vermomd in de Zeeman te staan. De rest, waar Ramon inmiddels achter de rug van Eddie had plaatsgenomen, was blij enige fysieke afstand te hebben bewaard van deze genante vertoning. Tenslotte bewees broer Chris familie van Jan te zijn door een onbegrijpelijke keuze voor een niet bestaande buslijn, hetgeen bijna uit de hand liep dankzij de miraculeuze besluitvormingsprocessen in Jan's hoofd ('51 a of 51, ik zie het verschil niet zo').

De reis werd hervat naar Rolde. Daar mocht Jan als gevolg van uitspraken in Schotland ('ik trek het niet meer, jongens') als bejaardenentertainer George Weaver 'zijn' nummer Una Paloma Blanca' ten gehore brengen. De opkomst was historisch, het pak was prachtig en in de bus was uitbundig geoefend, maar de stem liet het afweten. Een beroerde timing in combinatie met op niets gebaseerd zelfvertrouwen, veroorzaakten een tenenkrommend optreden dat nog het meest weg had van een net aangereden kraai / een krolse kater. Het vrijwel dove publiek had hier gelukkig weinig van gemerkt en was bovendien meer bezig met het jaloers kijken naar de door anderen gewonnen prijzen. Door het ontbreken van een goed ontwikkelde sociale antenne had Jan had dit weer eens niet in de gaten en zo ontstond een mooie mismatch tussen artiest en publiek. De slotronde van de bingo verliep verder vlekkeloos, ook omdat door onze subtiele coaching de missers van de eerste ronde ('een mooie leeftijd, 19') niet werden herhaald.  

Gauw door naar het 't Nije Hemelriekje. Hier verloor Jan weer eens, dit keer alle dartswedstrijden. De Breezer act met Johan ('ik heb hier vrede mee') verliep stukken beter dan in Dublin: dit keer geen ruzie.